Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007

ΠΕΡΑΙΑ ΜΟΥ ΠΕΡΑΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΜΑΡΙ ΣΟΥ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΟΥ


Σήμερα διάβασα μία είδηση (σε συνέντευξη του παραγωγού) που με χαροποίησε και με έκανε να συγκινηθώ. Θα γίνει λέει μία ταινία-ύμνος στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Θα βασίζεται στο βιβλίο του Δ. Χαριτόπουλου "Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι". Θα είναι λέει ένα έπος, μία παραγωγή που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα.
Μερικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη "μίλησαν" κατευθείαν στην ψυχή μου.
-"Τι σημαίνει Ολυμπιακός για σένα;"
-"Ο Ολυμπιακός ομορφαίνει τη ζωή μου. Δίνει βαθιά χαρά και βαθιά λύπη"

-"Τι είναι ο Ολυμπιακός για τους πρωταγωνιστές μέσα στην ταινία;"
-"Είναι μια πνοή, μια ανάσα... Είναι ο Πειραιάς... Μέσα από φτώχεια και δυστυχία ο Ολυμπιακός ήταν για τις λαϊκές τάξεις του Πειραιά μία ανάσα..."

Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις θυμάμαι τον πιο αγαπημένο μου άνθρωπο, μετά τους γονείς μου. Να είσαι πάντα καλά, όπου και αν βρίσκεσαι. Και ελπίζω να ανταμώσουμε ξανά.

ΘΡΥΛΕ ΟΛΕ!!!

* Η συνέντευξη δόθηκε στο Θέμη Σινάνογλου, και δημοσιεύεται στο σημερινό ΦΩΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: