Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

Για τον Αλέκο

Στην άσφαλτο κουρσάρος με καράβι τη μοτοσικλέτα

Παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό
Στα δέκα οχτώ σου έσπασες τα φρένα
Ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα
Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος
Ο κόσμος όλος χίλια κυβικά
Είσαι αγριεμένος είσαι κουρασμένος
Έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος
Από παρέες τριγυρισμένος
Δεν τους φοβάσαι δεν σ' αγαπούν
Και η ζωή να περνάει λαθραία
Μα εσύ φοβάσαι, φοβάσαι να κοιμηθείς
Και το ταξίδι ξαναρχίζεις
Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο
Μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου
Πλάι στα χίλια στα χίλια κυβικά σου
Πλάι στα χίλια κυβικά σου
Μονάχος χάραμα, χάραμα στη λεωφόρο
Και περιμένεις ασθενοφόρο
Aπό τις τρεις και δέκα σκοτωμένος


στο καλο γειτονα...

11 σχόλια:

osela είπε...

...και για τον Β., που έχασα πριν μερικές μέρες. από άλλη αιτία, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία.
what a waste...

Roadartist είπε...

...ωχ..τι λενε σε αυτες τις περιπτωσεις.. :(( :((( :((((

red rose είπε...

Δεν υπάρχουν λέξεις που να μπορούν να απαλήνουν τον πόνο όταν χάνεται ένας άνθρωπος...
Καλό Ταξίδι στον Αλέκο και μακάρι να μείνει για πάντα ζωντανός για τους δικούς του ανθρώπους και όλους όσους τον αγαπούσαν...

Καλημέρα!

diavatis είπε...

αντώνη
τουλάχιστον έζησε "Στην άσφαλτο σαν κουρσάρος με καράβι τη μοτοσικλέτα"
είναι και αυτό κάτι...(για τους μηχανόβιους δε, σημαίνει πολλά)

Βάσσια είπε...

Κανείς δεν «πεθαίνει» όσο υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος να τον θυμάται.
Καλό του ταξίδι.

scorpios είπε...

ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ,ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ!!

Roadartist είπε...

πως εισαι Αντωνάκι? καλά? Καλή σου μέρα..... να ζήσετε να τον θυμώσαστε..

Rynoventoux είπε...

Αντώνη θερμά συλληπητήρια

red rose είπε...

Αντώνη μου γι αυτές τις στιγμές δεν υπάρχουν λόγια... Να είστε καλά να τον θυμάστε...

αντωνης είπε...

σας ευχαριστω ολους

fisherman είπε...

Αντώνη κοιτα μπροστά. Να τον θυμάσαι πάντα να γελάει. Να του γελάς και 'συ.