Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Φιλε, για σενα και τους ομορφους αγωνες σου

Το βρηκα εδω και το δημοσιευω και εγω, επειδη το νιωθω μεσα απο την καρδια μου. Φιλε, κρατατε οσο μπορειτε.
Δεν ειναι πολυ φιλε, το ξερω, αλλά δηλωνω τη συμπαρασταση μου. Για παρα πολλους λογους, τον εξης ενα. ΓΙΑ ΣΕΝΑ.


Φιλαράκια μου καλά,
αν και δεν ακούγεται τίποτα απο τα ΜΜΕ (για ευνόητους λόγους) οι λιμενεργάτες συνεχίζουμε για τρίτο μήνα τον αγώνα μας ενάντια στο ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας και την "παραχώρηση" της σε ξένους επενδυτές...
Λάβετε γνώση λεπτομερέστερα απο τα κάτωθι άρθρα και διαδώστε τον αγώνα μας αφού δεν το κάνει κανένας άλλος...

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

ΠΑΜΕ ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑΚΙ (αντισταση με χιουμορ λεγεται αυτο. Γιατι αν νομιζουν οτι θα μας τρελλανουν κανουν μεγαλο λαθος. Αντεχουμε)

Ταξίδευαν μαζί σε πτήση εσωτερικού ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Αλογοσκούφης και ο Γιώργος Σουφλιάς. Εκεί που καθόταν ο Αλογοσκούφης κάνει έτσι και βλέπει κάτω από το κάθισμα του ένα χαρτονόμισμα. Το σηκώνει και βλέπει ότι είναι ένα νόμισμα των 200 ευρώ... Χαρούμενος γυρίζει στους άλλους δύο και τους λέει:
- Ωραίο νόμισμα! Αν μπορούσα να ανοίξω το παράθυρο του αεροπλάνου και να το πέταγα, θα το εύρισκε ένας Έλληνας και θα ήταν πολύ ευτυχισμένος!

Πετάγεται ο Σουφλιάς και λέει:
- Ανοησίες, εγώ θα πέταγα από το παράθυρο 4 νομίσματα των 50 ευρώ και θα έκανα 4 Έλληνες ευτυχισμένους!

Έρχεται και ο Κωστάκης και τους βγαίνει από τα αριστερά λέγοντας:
- Κεφαλαιοκράτες του κερατά! Εγώ θα πέταγα από το παράθυρο 40 νομίσματα των 5 ευρώ και θα έκανα 40 Έλληνες ευτυχισμένους!!!

Τα άκουσαν όλ' αυτά οι πιλότοι, οπότε γυρίζει ο ένας στον άλλον και λέει:
- Να καρφώσω τώρα το αεροπλάνο στο βουνό που περνάμε και να κάνω 11 εκατομμύρια Έλληνες ευτυχισμένους;;;


(αντιγραφη απο hellaspress )

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Έτοιμο το e-book για την καμπάνια "Δεν θέλω να δω το DVD".



*Απο το blog της Μαρίας *


Αντιγράφω από τον e-lawyer:

"Φίλες και φίλοι, από σήμερα μπορείτε να κατεβάσετε το e-book της καμπάνιας για την ιδιωτικότητα, με τίτλο "ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ DVD".
Κατεβάστε το από εδώ: e-book

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, εκ μέρους όλων μας, προς τον ibt ο οποίος υλοποίησε ένα εικαστικά άρτιο έργο, το οποίο διατηρεί την ποικιλομορφία των απόψεων και την ατομικότητα κάθε ξεχωριστού blogger που συμμετέχει σε αυτή τη συλλογή κειμένων.
Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κ.σ.Μ. που βοήθησε ιδιαίτερα στην συγκέντρωση των πηγών των περίπου 50 αρχικώς συμμετεχόντων στην καμπάνια της 1ης Φεβρουαρίου.

Ο JustAnotherGoneOff έχει επεξεργαστεί έναν ακόμη πιο εύχρηστο τρόπο ανάγνωσης του e-book, ο οποίος προσεγγίζει το κλασικό ξεφύλλισμα. Πληροφορίες για την ανάρτηση στο ιστολόγιό σας με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να αναζητήσετε από τον ίδιο μέσω e-mail, ίσως τις βάλουμε κι εδώ (όταν μάθω κι εγώ πως λειτουργεί αυτό το σύστημα).
Επίσης θα ήθελα να κράξω τη Loucretia, η οποία πρωτοστάτησε μεν στην διαδηλωση, αλλά μετά δεν στρώθηκε να γράψει την έκθεσή της.
Η δυναμική που επέχει αυτή η συλλογή κειμένων είναι πολυεπίπεδη. Πριν απ' όλα όμως, συμπυκνώνει ένα χειροπιαστό δείγμα διαφόρων απόψεων, ως προς την αντίθεση των πολιτών στην προβολή υλικού που θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Επόμενο βήμα: η αποστολή του e-book σε φορείς, ΜΚΟ και media.

Διαδώστε το!"

Επίσης: Οδηγίες για την προβολή του e-book σε flash θα βρείτε στο blog "Λαπούτα" (τελεολογικός)

Το μανιφέστο των blogs

Αντιγραφη απο το NYLON

Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.

1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.

2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.

3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.

4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.

5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.

6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.

7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.

8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.

9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.



ΚΑΝΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΧΑΡΗ ΡΕ ΚΟΠΡΙΤΕΣ

(ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ)

Απο Prezatv

Η υποθεση του press-gr, ηταν μαλλον η αρχη του τελους,
για την ελευθεροτυπια των blogs στην Ελλαδα.

Με το προσχημα της προστασιας των πολιτων,
η Ελληνικη Κυβερνηση,
ετοιμαζει νομοθετικο πλαισιο,
με το οποιο τα blogs,
θα υπαγονται και θα δινουν αναφορα στο ΕΣΡ,
ενω παραλληλα,ολοι οι blooggers
θα ειναι υποχρεωμενοι
να γραφουν στη κεντρικη τους σελιδα,
το ονομα του βασικου διαχειριστη…

Πιο συγκεκριμενα,οπως αναφερει και ο Ε.Τ:
“Πρώτον, οι διαχειριστές των blogs ενημερωτικού χαρακτήρα
θα έχουν την ευθύνη να αναγράφουν
στην κεντρική ιστοσελίδα τον κατά νόμο υπεύθυνο του blog.
Δεύτερον, το νομοσχέδιο επιφυλάσσει
στα αδικήματα που τελούνται μέσω των blogs
προβλέψεις ανάλογες με αυτές
του νόμου περί Τύπου.

Τρίτον, διευκολύνεται η πρόσβαση
των διωκτικών αρχών
στα ηλεκτρονικά ίχνη ώστε να αποκαλύπτεται
με πιο γρήγορες διαδικασίες ο υπεύθυνος
μιας συκοφαντικής ή εκβιαστικής δημοσίευσης.

Τέταρτον, το ΕΣΡ αποκτά δικαίωμα παρέμβασης
σε περίπτωση που οι χρησιμοποιούμενες
φωτογραφίες ή το audio και video υλικό
που αναρτάται σε κάποιο blog
δημιουργούν ζητήματα που εμπίπτουν
στη δικαιοδοσία του.
ΟΙ ΕΛΛΗΝEΣ BLOGGERS
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ
ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ…

Και λέω εγώ τώρα.. : Δεν ξέρω αν αληθεύει αλλά κατα ένα μέρος σίγουρα βλέπουμε οτι ολο και περισσότερα “ανακατεύνται” ΑΣΧΕΤΟΙ στα χωράφια των blogs χωρίς κανένα δικαίωμα. Στο θέμα του press αν δεν υπάρχει εκβιασμός τότε η επίθεση είναι καθαρή καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθερίας λόγου, είναι αρκετά σοβαρό για να ανησυχήσουμε αφού στο “δελτίο” ειδήσεων έγινε φανερό μια που ο υποτιθέμενος δημοσιογράφος ρώταγε επίμονα τον Ανδρέα Καψαμπέλη αν έγραφε η δεν έγραφε γιατί αυτό τον ενδιέφερε να ακουστεί και όταν του απάντησε ναι τότε έκλεισε ΕΚΕΙ την κουβέντα για να μείνει μόνο αυτό. Τι νόημα έχει όμως αυτή η ερώτηση αφού όλοι γράφουν παντού σε πολλά blogs επώνυμα ή ανώνυμα και λίγο πολύ όλοι θα κατηγορήσουν κάποιο πρόσωπο πολιτικό η όχι όλοι κάποια στιγμή θα καρακρίνουν ή θα ΚΑΡΟΙΔΕΨΟΥΝ ή θα ΘΑΨΟΥΝ κάποιον πολιτικό γιατί απλά ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ πολλές φορές και δίνουν απο μόνοι τους την αφορμή άρα το θέμα είναι γιατί τα γράφουμε ή γιατί υπάρχουν? Θα τρελαθούμε τελείως εδω πέρα! Δεν πάει φυλακή κανείς απο αυτούς που κολυμπάν στα σκατά στα λεφτά και στη λαμογιά μέχρι τα αυτιά όλοι οι μαλάκες πολιτικοί εξ αιτίας των οποίων έχουμε πάθει πλύση εγκεφάλου από άλλους μαλάκες ή εκκολαπτόμενους μαλάκες δημοσιογράφους κάθε μέρα και μας τα πρήζουν. Δεν καταλαβαίνετε οτι χωρίς τις μαλακίες τις δικιές σας δε θα έγραφε κανείς τίποτα? Πόσο βούρλα είστε? Σκούπα και στο διάλο όλοι και οι Μάκηδες και οι Λάκηδες και όλοι σκούπα και στην κυβέρνηση αλλά ποιός να τους απομακρύνει αφού δικαστική εξουσία και αστυνομία είναι όλοι και αυτοι με τη σειρά τους υποψήφιοι για σκούπα και συνεπώς στα σκουπίδια και δεν υπάρχει κανείς μα κανείς! Τίποτα δεν υπάρχει απλά! Ολοκληρη ομάδα απο κακοποιούς είναι και αξίζουν να ναι μέσα χίλιες φορές πιο μέσα απο τη 17Νοέμβρη. Πρέπει να πάρουν χαμπάρι οτι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ανακατεύονται με τα blogs για τον απλούστατο λόγο οτι κανείς δεν έβαλε τους δημοσιογράφους δερβέναγες πάνω στο κεφάλι μας και ελεγκτές των πάντων.

Οπότε ..αει ούστ και στο διάλο όπου ανήκετε σκουλήκια των βόθρων!


και πανω στο ιδιο θεμα συμφωνω απολυτα με το ποστ του Στεφανου :
Ε όχι και "φιμωση του blogging"!!

οπως και με το ποστ του e-rooster
Press-gr: πάταξη εγκλήματος ή μήπως φίμωση;

και μου αρεσε και αυτο απο τον πιτσιρικο:
It's Showtime!

δειτε και αυτο απο το blog για σκεψου
Σχέδιο νομοθετικού ελέγχου των blogs

και μια πιο "τεχνοκρατικη" αποψη απο τον E-Lawyer
Δεν φοβάμαι το blogoνόμο γιατί έχω το Σύνταγμα

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

ειναι το ελαχιστο που μπορω να κανω για ενα θεμα που καιει πολυ κοσμο

Είμαι πατέρας 3 αγοριών. Ο μικρός μου γυιός, σήμερα 26, είναι στα ναρκωτικά, στην ηρωίνη, από τα 16, από το σχολείο. Κατ' ευθεία στην ηρωίνη, τίποτα άλλο.

Είμαστε μιά διαλυμένη οικογένεια, όπου ο πόνος είναι παντού και πάντα, 24 ώρες την ημέρα.Η γυναίκα μου, σε βαριά κατάθλιψη, με χάπια, σχεδόν σε καταστολή. Ο μεγάλος μου γυιός φευγάτος, δική του οικογένεια, δικό του σπίτι, μακρυά από εμάς, μακρυά απ' τον πόνο. Θέλει να βοηθήσει, μα δεν μπορεί. Θέλει να μας βλέπει, μα δεν μπορεί. Οποτε έρχεται στο σπίτι, κοιτάζει τη μάνα του, βάζει τα κλάμματα και φεύγει.

Μόνος εγώ, με την βαρειά υποχρέωση να ζήσω. Να αντέξω, γιά φροντίσω όσο μπορώ, τη γυναίκα μου, να υποστηρίξω το γυιό μου. Δεν ξέρω πιά λέξη περιγράφει την καθημερινή προσπάθεια, την γύρα στις γειτονιές ψάχνοντας τα παγκάκια, τις σκοτεινές γωνιές, τα γνωστά στέκια, με μία μονο ελπίδα: "Ας είναι, θεέ μου ζωντανός, τίποτα άλλο".

Τρεις φορές σε κώμα, τον πήγαμε στο νοσοκομείο. Εγώ και το ασθενοφόρο, ούτε ο αδερφός του εκεί, δεν άντεχει, δεν φταίει.

Η ζωή -ας την πούμε ζωή- στο σπίτι, διαρκής προφύλαξη, μην κλέψει, μην πουλήσει πράγματα, μην βρεί λεφτά, για τη δόση. Σκοπός της ζωής του είναι μόνο η δόση. Τίποτα άλλο, και με όποιο μέσο. Αγωνία μην τον πιάσουν να εμπορεύεται: 20 χρόνια καταδίκη, φίλος του στο δράμα. Το τεράστιο δίλημμα γιά μένα: Οχι λεφτά, λένε οι γιατροί. Και τι? Αν μείνει χωρίς λεφτά, δεν θα κλέψει, δεν θα εμπορευτεί?

4 προγράμμματα απεξάρτησης, κάποια τα άφησε στη μέση, κάποια τα τέλειωσε. Ενθουσιασμός, νομίζαμε ότι τα κατάφερε, και σε λίγες μέρες τα ίδια, πάλι πίσω, πάντα από τον ουρανό στα τάρταρα, πάλι στη χρήση.

Εχω κοιτάξει γκρεμούς, έχω βγεί στις άκρες μπαλκονιών πολλές φορές, για δώσω τέλος, γιά να ησυχάσω.Δεν τα κατάφερα, δεν είχα το δικάιωμα να το κάνω. Τι θα άφηνα πίσω? Ποιος θα μάζευε τα απομεινάρια της γυναίκας μου και του γυιού μου. Πως να ξεχάσω την παράκληση της γυναίκας μου, 'το μόνο που σου ζητάω είναι να φύγεις μετά από μένα'. Ειμαι από τους ανθρώπους που δεν έχουν το δικαίωμα, την πολυτέλεια να πεθάνουν, να ησυχάσουν.
Γραφω σε σας ζητώντας βοήθεια. Δεν ξέρω από ιντερνετ, παρακάλεσα φίλο να το κάνει.

Πριν από λίγες μέρες η Καθημερινή, την Κυριακή η Χώρα, ασχολούνται με το πρόβλημα των ναρκωτικών, και τη μόνη ελπίδα μας πιά, την απελευθέρωση της Μεθαδόνης.

Ενώστε τη φωνή σας γιά την απελευθέρωση της διάθεσής της, από Νοσοκομεία, γιατρούς, από οτιδήποτε. Αρκεί να καταργηθούν οι λίστες της ντροπής. Βοηθείστε τα παιδιά μας να ζήσουν σαν άνθρωποι. Βοηθείστε οικογένειες να ξαναβρεθούν, τα παιδιά να μπορούν να βλεπουν πατεράδες χωρίς να ντρέπονται.

Αντιγράψτε αυτό το γράμμα, αν νομίζετε ότι θα βοηθήσει η φωνή ενός απελπισμένου πατέρα, αλλάξτε το, γράψτε κάτι δικό σας, στειλετέ το σε άλλους, κάντε κάτι.
Εσάς μπορεί να σας ακούσουν, εμάς δεν μας ακούει πιά κανείς. Ουτε κόμματα, ούτε κυβέρνηση.

Βοηθείστε μας

Ενας Πατέρας


(αντιγραφη απο το blog της Ελλης)

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

Ε ΟΧΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΞΕΠΕΣΜΟΣ. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. ΗΜΑΡΤΟΝ!


Τι εκανε παλι αυτη η παναθλια κυβερνηση; Το ειδα σημερα στα περιπτερα και δεν πιστευα στα ματια μου. Μετα φροντισα να διαβασω και οσα γραφτηκαν για το θεμα.
Συναντηθηκε λεει η υπουργος επι των εξωτερικων θεματων (κορη του γνωστου "εφιαλτη") με τους αρχηγους των κομματων της αντιπολιτευσης και με τον αξιοτιμο Προεδρο της Ελληνικης Δημοκρατιας για να τους ενημερωσει για τα νεα δεδομενα στο εθνικο θεμα, το λεγομενο "Μακεδονικο". Και δεν τους αφησε κανενα κειμενο για να ενημερωθουν καλυτερα, με προσχημα οτι οι λεπτοι διπλωματικοι χειρισμοι θα δυσκολευονταν αν δεν ηταν εμπιστευτικο το κειμενο του διαμεσολαβητη.
Ειναι δυνατον να εχουν δωσει το κειμενο σε μια, υποτιθεται, αντι-κυβερνητικη εφημεριδα; Που παμε; Δεν μπορω να το χωνεψω.
Τοσο πολυ εχουμε ξεπεσει πλεον ως Ελλαδα; (συγνωμη για τους χαρακτηρισμους, αλλά αυτη η παναθλια κυβερνηση υποτιθεται οτι εκπροσωπει ολους τους Ελληνες και τους καημενους που την ψηφισαν και οσους ψηφισαμε αλλα κομματα). Εμ, δεν γινεται ετσι εξωτερικη πολιτικη κα υπουργε.
Ως Ελλην πολιτης εχω εκνευριστει τοσο πολυ μετα απο αυτο που ο,τι και να πω ειναι λιγο (ασε που δεν θα πιασει και τοπο με τοσο παχυδερμισμο που υπαρχει παντου).
"Αξιοτιμε" κ. πρωθυπουργε, ανεχεστε ακομη αυτη την κυρια να ειναι στη θεση της;
Εσεις κυριοι της αντιπολιτευσης, ετσι θα το αφησετε το θεμα; Με μια δυο ξερες ανακοινωσεις και κανα δυο συνεντευξεις; Που ειναι αραγε ολοι εκεινοι οι υπερ-πατριωτες Μακεδονες; Ο λαλιστατος Παγκαλος; Ο νεοεισελθων και πολλα υποσχομενος κ. Τσιπρας;
Φανταζεστε αυτο να το ειχε κανει ο οποιοσδηποτε αλλος υπουργος εξωτερικων τι θα γινοταν; (ειδικα ενας που εχω στο μυαλο μου, αμαν τι θα του ειχαν σουρει) Τοσο πολυ στα ωπα ωπα τους εχει η κ. υπουργος και δεν μιλαει κανεις;
Οι λαλιστατοι βολευταδες μας που βγαινουν λαβροι και ομιλουν επι δικαιων και αδικων που βρισκονται σημερα; Ο Σαμαρας, που υποτιθεται οτι ειχε ριξει ολοκληρη κυβερνηση γιατι σημερα δεν λεει τιποτα;
Οι μεγαλο δημοσιο-καφροι τι να εκαναν σημερα αραγε; Μηπως και στεναχωρηθηκαν που δεν το ειχαν "αποκλειστικο" στα τηλε-δελτια των 8 και τους προλαβε ο Ψυχαρης;

Εσεις αξιοσεβαστε κ. Παπουλια (και το εννοω) γιατι δεν τους καλειτε ολους στο Προεδρικο Μεγαρο να τους τραβηξετε λιγο τα αυτια;
Εν τελει ας παραιτηθειτε.

Εδω μιλαμε για ενα εθνικο θεμα για το οποιο εχει χυθει αιμα προγονων. Δεν μπορειτε να παιζετε αλλο με την υπομονη μας. Αν εχετε αποφασισει τον συμβιβασμο ή αν με τις μαλακιες σας, ολος ο κοσμος τους αποκαλει ηδη Μακεδονια, βγειτε και πειτε το. Καθαρα και ξαστερα.
Εξηγειστε στο λαο οτι τα τελευταια 50 χρονια τα εχετε κανει θαλασσα ολοι σας σε αυτο το θεμα, και παρασυρατε και το λαο σε λαθος εκτιμησεις και διαμαρτυριες.
Και οτι ετσι οπως ειναι τα πραγματα, θα προσπαθησουμε να κανουμε οτι ειναι δυνατον. Προτεινετε μια ονομασια (οπως αυτη που ειχαν πριν το 1950 -Βαρδαρια νομιζω οτι λεγοταν τοτε- ή μια συνθετη ονομασια του στυλ Σλαβο-Μακεδονια) και παλεψτε ωστε να γινει κατι τετοιο. Αλλα βγειτε και πειτε τα πραγματα οπως εχουν. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΟΥΤΕ ΔΟΥΛΟΙ ΣΑΣ.

Α ρε καημενη Ελλαδιτσα, απο το κακο στο χειροτερο παμε...

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΓΕΛΑΣΑ, ΕΣΕΙΣ;;;




Να ευχαριστησω το φιλο banner-ακο για την πολυτιμη βοηθεια του, χωρις την οποια αυτο το αριστουργημα δεν θα ηταν ποτε στις οθονες μας.

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Το ειδα στο blog της Μαριας και με χαρα το βαζω εδω.

Γιατι στα νειατα μας λεγαμε (και ορισμενοι το πιστευαμε κιολας)

ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ


Αντιγράφω από το blog του Allou Fan Marx:

Στα σχόλια του προηγούμενου ποστ, σχετικά με τον αποκλεισμό στραγγαλισμό των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, ο συμμπλόγκερ Αl Βarouak έκανε μία πρόταση:

Συμφωνώ με την κινητοποίηση για την Γάζα και έχω να προτείνω κάτι, την συγκεκριμένη μέρα να βγάλουμε κείμενα, φωτογραφίες, βίντεο, ποιήματα, τραγούδια με θέμα την Παλαιστίνη στα blog μας. Δηλαδή πέρα από τις κινητοποιήσεις που μπορεί να υπάρξουν να γίνει και το ίδιο στα blog. Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί για την Παλαιστίνη!

Η μέρα στην οποία αναφερόμαστε είναι το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, που έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Διαμαρτυρίας για τον τερματισμό του Αποκλεισμού της Γάζας.
Όσοι πιστοί λοιπόν (και οι άπιστοι καλοδεχούμενοι είναι) προσέλθετε. Ετοιμάστε κάτι που να ταιριάζει με το πνεύμα της διαμαρτυρίας και ανεβάστε το στο blog σας το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, αναφέροντας ότι το ποστ σας είναι στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Διαμαρτυρίας για τον Τερματισμό του Αποκλεισμού της Γάζας. Θα ήταν ωραίο αν κάποιος συμμπλόγκερ με καλλιτεχνικές ανησυχίες και σχετικές γνώσεις, ετοίμαζε κάποιο μπάνερ.
Σε κάτι άλλο που μπορούμε να συμβάλουμε από τώρα μέχρι και την Παρασκευή, είναι να κάνουμε περισσότερο γνωστή την παρακάτω εκδήλωση:

Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» καλεί σε εκδήλωση - πικετοφορία διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό της Γάζας το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου στις 12:00 το μεσημέρι στον πεζόδρομο της Κοραή. Η δράση πραγματοποιείται σε συντονισμό με την Παγκόσμια Ημέρα Διαμαρτυρίας για τον τερματισμό του Αποκλεισμού της Γάζας κατόπιν έκκλησης του www.freegaza.ps Αντίστοιχες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας θα πραγματοποιηθούν την ίδια μέρα σε διάφορες πόλεις του κόσμου.

mapkorai.jpg

Ας κάνουμε αυτό το λίγο που μας αναλογεί…
Το λίγο, από πολλούς γινωμένο, γίνεται πολύ…

Για σχετικά μπανεράκια πηγαίνετε εδώ & εδώ


Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

και 2 λογια για τα πραγματικα σοβαρα θεματα

Το πρωτο αφορα την πολυπαθη Κυπρο μας. Αντιγραφω, ως εχει, απο το παντα φιλοξενο μπλοκ του μοναχικου λυκου. Με εκφραζει απολυτα οτι γραφει.

Η Κύπρος εάλω


Το φάντασμα του Αναν πλανάται εδώ και λίγη ώρα πάνω από τη μεγαλόνησο.
Οι εκλεκτοί των Αμερικανών Κασουλίδης και Χριστόφιας θα αναμετρηθούν την ερχόμενη Κυριακή για τη θέση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Τάσσος έμεινε οριστικά εκτός παιχνιδιού όπως ακριβώς επιθυμούσαν οι υπερατλαντικοί δυνάστες.
Ο Κυπριακός Λαός μίλησε με την ψήφο του και ανέλαβε τις ευθύνες του.
Η πορεία από εδώ και πέρα είναι προδιαγεγραμένη.
Οι Τούρκοι θα νομιμοποιήσουν την κατοχή τους στο μισό νησί και θα αποκτήσουν αποφασιστικό λόγο για το υπόλοιπο.
Η Κυπριακή Δημοκρατία θα υποβαθμιστεί σε ελληνοκυπριακή συνιστώσα.
Κι ύστερα σου λένε ότι ο λαός είναι κυρίαρχος....




Το δευτερο ειναι το θεμα του Κοσοβου. Αναρωτιεμαι και ανησυχω μηπως αρχισει κανενα ντομινο εξελιξεων στη γειτονια μας.
Εμεις οπως παντα, ουραγοι των εξελιξεων. Ακομα και στα εθνικα μας θεματα. Ημαρτον!!! Και νισαφι πια!!!

(Μια απαραιτητη σημειωση. Μακρια απο μενα καθε υποψια για εθνικισμους και τετοια χαζα. Αλλά για τα εθνικα θεματα "ποναω" ισως και λογω καταγωγης)


ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ!!!

Απογευματινη ανταποκριση της 17ης Φεβρουαριου 2008 και ωρα 6.32 μμ

Εξω εχει 19 ποντους χιονι. Αντε και στους 40 βρε!!!
Ωρε θα πλακωσω κατι τσιπουρακια το βραδυ, μεγκλα!!!




Εδω εχει χιονι αρκετο!!! Στις αυλες και στα οικοπεδα το εχει στρωσει περιπου 5 ποντους.
Ολα τα παιδακια ηταν σημερα εξω και επαιζαν χιονοπολεμο. Βγηκαμε και μεις στην αυλη, απο οπου και οι φωτογραφιες.

Αντε να δουμε αυριο...
(και για οποιον νομιζει οτι γκρινιαζω, μαλλον δεν καταλαβαινει την ταλαιπωρια που εχει μετα απο χιονι σε μια περιοχη σαν αυτη που μενω).








ΤΡΕΧΤΕ ΟΛΟΙ!!! ΕΞΩ ΧΙΟΝΙΖΕΙ!!!

Τι λετε ρε παλληκαρια; Χιονιζει στις 16 του Φλεβαρη;;; Πρωτακουστο. Και εβγαζαν τα καημενα τα δημοσιογραφακια του χιλιαρικου και βγαλε, μεσα στο αγιαζι να λενε "εχει μια χιονοθυελλα" άλλο πραμα.
Ρε σεις θα μας βλεπει κανας χριστιανος σε κανα ορεινο μερος και θα γελαει με τα χαλια μας. Και μετα βγαινουν οι "αρμοδιοι", ξερετε κατι παλληκαρια που στο χωριο τους δεν ειχαν προβατα να βοσκησουν και εγιναν "καλοι και αγαθοι" μπατσοι και μετα απο χρονια ευφημης υπηρεσιας προηχθησαν σε αρχιστρατηγους με πολλα παρασημα, και λενε στον κοσμο να μην βγαινει απο το σπιτι του γιατι ειναι εκτακτες οι καιρικες συνθηκες. Και οτι θα προσπαθησουν να κρατησουν ανοιχτες τις εθνικες οδους. Τι λετε, και ημασταν ολοι για εκδρομουλα αυριο!!!

Και μεις "τι μεγαλοι παιχτες που ειμαστε". Ολοι τελευταια στιγμη να βαλουν πετρελαιο!!! Και στα βενζιναδικα να μην υπαρχει σταγονα; Φοβερη συμπτωση!
Αμ το αλλο; Στα σουπερ μαρκετ οι ουρες ηταν λες και αυριο θα γινει καμια βομβιστικη επιθεση. Ειμαστε ουννοι τελικα, δεν εξηγειται αλλιως.

Αλλά γι' αυτο δεν προκειται ποτε να παμε μπροστα ως χωρα. Τετοιοι που ειμαστε, τετοιοι μας αξιζουν. Ξεχασα, μαλλον το κακο ΠΑΣΟΚ θα φταιει. Ή η παραγκα του Κοκκαλη.
Και μια τελευταια απορια: Ο Τσιπρας πως και δεν μας ειπε τιποτα για το θεμα του χιονια;

Ευτυχως που εριξε και λιγο χιονι μπας και δουμε καμια ασπρη μερα σε αυτη τη χωρα. Αν και δεν το "βλεπω".

Καλο βραδυ + καλο ξημερωμα σε ολους!

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

και αλλο ενα













και οι 2 απο τα σημερινα ΝΕΑ

ΠΕΣ ΤΑ ΜΕΓΑΛΕ!!!

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

jokes αφιερωμενα στην αυριανη "γιορτη"

- Μαρία, κέρδισα το Joker!!
- Αγάπη μου, είναι καταπληκτικό!
- Γρήγορα, ετοίμασε τις βαλίτσες
- Αχ, που θα πάμε, τι ρούχα να πάρω, χειμωνιάτικα ή καλοκαιρινά;
- Πάρτα όλα Μαράκι, εσύ πας στη μάνα σου
-------------------------------------------

- Αγάπη μου, δεν νομίζεις ότι μετά από δέκα χρόνια σχέσης είναι
καιρός να παντρευτούμε;
- Και ποιος θα μας πάρει;
---------------------------------------------------------------------

Μετά από 20 χρόνια γάμου, το ζευγάρι πάει κρουαζιέρα.
Μια νύχτα με πανσέληνο βρίσκονται στο κατάστρωμα και με πολύ
ρομαντική διάθεση λέει η γυναίκα:
- Αγάπη μου, αν έπεφτα στη θάλασσα θα μ' έσωνες;
- Αν σου πω "ναι", θα πέσεις;
---------------------------------------------------------------------

Πως τρομάζεις έναν άντρα;
Κρύβεσαι πίσω του και του πετάς ρύζι...
---------------------------------------------------------------------


Δεν έχω μιλήσει στην γυναίκα μου τους τελευταίους 18 μήνες.
Δεν θέλω να την διακόψω.
---------------------------------------------------------------------

Ο τελευταίος καυγάς με την γυναίκα μου ήταν δικό μου λάθος.
Με ρώτησε "Τι έχει η τηλεόραση";
Και εγώ απάντησα "Σκόνη"
---------------------------------------------------------------------

Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου:
- Μπαμπά ξέρεις τι άκουσα; Σε κάποιες χώρες της Αφρικής ο άντρας δεν
γνωρίζει την γυναίκα που θα παντρευτεί μέχρι την ημέρα του γάμου
τους.
- Αυτό παιδί μου συμβαίνει σε όλες τις χώρες.
---------------------------------------------------------------------

Ένας άντρας έβαλε μικρή αγγελία σε εφημερίδα "Ζητείται σύζυγος".
Την επόμενη μέρα έλαβε εκατοντάδες γράμματα. Όλα έλεγαν το ίδιο
πράγμα.
- "Μπορείς να πάρεις την δική μου".
---------------------------------------------------------------------

Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου:
- Μπαμπά πόσο κοστίζει για να παντρευτεί κάποιος;
- Δεν ξέρω παιδί μου. Εγώ ακόμα πληρώνω.

---------------------------------------------------------------------


Πάντα κρατιόμαστε χέρι - χέρι. Αν την αφήσω, ψωνίζει.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΑΝΕΛΠΙΣΤΑ ΚΑΛΑ



Στις 1 Φεβρουαρίου μια ομάδα από 6 bloggers ξεκινήσαμε μια προσπάθεια για το κλείσιμο της TV, τη Δευτέρα,11 Φεβρουαρίου. Απο την αρχή τα αισθήματα ήσαν ανάμεικτα: ενθουσιασμός, επιφύλαξη, σκέψεις για την επιτυχία του εγχειρήματος, ανταλλαγή απόψεων, συναίνεση. Αλλος έβαλε την ιδέα (Vagnes), άλλος την εστίαση (η tractatus), άλλος την οργάνωση και τη διάχυση τις πληροφορίας (πρόχειρο τετράδιο), άλλος τη δημιουργία του ηλεκτρονικού υλικού αλλά και τη δημιουργία έντυπου επίσης, (tzonakos), άλλος την ενθάρρυνση και τον καλό τους λόγο που πάντα χρειάζεται (αντώνης και ndn και καπιταλιστικο κομμουνι) αλλά και πολλοί άλλοι που ταυτόχρονα μιλήσαμε και συνταχθήκαμε σε αυτή τη προσπάθεια με οποιο τρόπο μπορέσαμε ο καθένας.
Το μήνυμα, όμως, ήταν πράγματι αυτό: Επειδή όλα ξεκινάνε απο μια Ιδέα ...να την περπατήσουμε αυτή την Ιδέα και παρακάτω και, κυρίως, να τη στηρίξουμε όσο γίνεται συλλογικά. Πολλοί απο αυτούς ΔΕΝ βλέπουν TV αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε ν' ανεβάσουν το banner στο ιστολόγιό τους, έτσι για την ενθάρρυνση της ιδέας που λέγαμε...

Δεν ξέρουμε αν καταφέραμε να περάσουμε το μήνυμα αλλά πιστεύουμε ότι κάτι κάναμε περισσότερο απο το να αναμασάμε μεταξύ μας πόσο κακή πληροφόρηση έχουμε απο τα δελτία και την ποιότητα γενικά των προγραμμάτων. Κυρίως, σκεφτήκαμε ότι μπορούμε να κλείσουμε την TV, έστω και για μια ημέρα....


Συμπέρασμα:Τελικά, ακόμα και σήμερα, η δύναμη μιάς ΙΔΕΑΣ δεν είναι αμελητέα ...ακόμα μπορούμε να ξεκινάμε και να χτίζουμε πάνω σε αυτή.

Το κειμενο βρισκεται εδω στο παντα φιλοξενο blog της αγαπητης tractatus
Και για να μην μακρυγορω, σας προτεινω να διαβασετε εδω το φιλο Τζονακο και εδω το φιλο Παναγιωτη. Με καλυπτουν απολυτα και τα τρια κειμενα.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Ενα πολυ ωραιο θεμα : η φιλία στην εποχη μας

Μια αλλη προσκληση που ελαβα σημερα ειναι απο τον διαδικτυακο φιλο ωκεανο και αφορα τη φιλία στην εποχη μας.

Ειναι ενα παρα πολυ ενδιαφερον θεμα και ευχαριστω τον "ωκεανο" που με προσκαλεσε να πω τη γνωμη μου. Εγω γενικα ειμαι κλειστος ανθρωπος και εχω καποιες αρχες να τις πω, ιδιομορφιες να τις πω, παραξενιες να τις πω, τελος παντων ας πουμε οτι καταλαβατε. Δεν ειμαι και πολυ ευκολος ανθρωπος. Αυτο συμβαινει παντα στην αρχη μιας γνωριμιας και αναλογα πως θα προχωρησει, ανοιγομαι ή οχι.

Παλια ειχα περισσοτερους ανθρωπους που θεωρουσα φιλους μου, αν και σχεδον ποτέ δεν ηταν πολλοι στον αριθμο. Να ξεκαθαρισω οτι για μενα φιλος ειναι αυτο που αναφερουν οι νεοτεροι ως "κολλητο". Αυτη τη λεξη εγω δεν τη χρησιμοποιω, για μενα υπαρχουν οι φιλοι και οι γνωστοι ή αλλιως η παρεα. Πιστευω λοιπον οτι οι καλυτεροι φιλοι ειναι αυτοι που γινονται σε μικρη ηλικια. Δεν εχει την ιδια γευση ενας φιλος που γνωριζομαστε πολλα χρονια, απο εναν που γνωριζω λιγοτερα. Εγω εχω την τυχη τον καλυτερο μου φιλο να τον γνωριζω απο τα πολυ μικρα μας χρονια. Πριν παμε στο δημοτικο ειχαμε ηδη γνωριστει. Δηλαδη ειμαστε φιλοι σχεδον ολη μας τη ζωη και θα ειμαστε και για την υπολοιπη. Για μενα λοιπον αυτη η σχεση ειναι η πιο δυνατη απο ολες οσες φιλιες εχουν δημιουργηθει ειτε στην εφηβεια ειτε αργοτερα.

Επειτα εγω θεωρω οτι οι φιλιες δεν μπορει να ειναι πολλες σε καθε ανθρωπο. Γιατι δεν μπορεις να μοιραζεσαι πραγματα με πολλους ανθρωπους, και αυτο φυσικα να γινεται και απο τις δυο μεριες. Για μενα αρκουν λιγοι και καλοι, δεν ημουν ποτε ανθρωπος της ποσοτητας (εκτος απο τη σωματοδομη χαχαχαχα). Επισης να πω οτι στη φιλια δοκιμαζεσαι σε βαθος χρονου. Ειναι μια σχεση που για να διαρκεσει θελει και να δινεις και να παιρνεις. Και φυσικα δεν εννοω πραγματα που εχουν σχεση με την υλη, η φιλια για μενα ειναι ιερο πραγμα. Ποτε δεν μετρησα ενα ανθρωπο με βαση την κοινωνικη του θεση ή τα χρηματα που βγαζει ή το τι αμαξι εχει και λοιπες τετοιες αρλουμπες. Και ποτε δεν θα μετρησω. Η φιλια ειναι ενωση ψυχων και χαρακτηρων.

Επισης να πω οτι για μενα ειναι φιλοι μου και αρκετοι ανθρωποι που ειμαστε συγγενεις, αλλά οχι ολοι. Εχω διαλεξει καποιους πιο κοντινους συγγενεις μου και ειμαστε και φιλοι περα απο την σχεση αιματος που ετυχε να εχουμε. Και οταν λεω κοντινους, δεν εννοω στο βαθμο συγγενειας, αλλά στη σκεψη, στο χαρακτηρα και στον τροπο ζωης. Πολυ περισσοτερο φιλος μου ειναι ενας μακρινος μου ξαδελφος απο καποιους πιο κοντινους συγγενεις, ακομα και πρωτου βαθμου.

Μεγαλωνοντας βεβαια, θεωρω οτι ειναι δυσκολο να κανω νεους φιλους, επαναλαμβανω με την κυριολεκτικη και πραγματικη εννοια της λεξης για μενα. Και μου εχει συμβει και να χαλασω φιλια πολλων ετων μετα απο παρεξηγηση, για λογο που εγω θεωρησα τοτε παρα πολυ σοβαρο. Καλυτερα με λιγους και εκλεκτους, παρα με περισσοτερους. Αλλά τωρα ειναι πολυ πιο ευκολο να κανω παρεες, και αρκετες απο αυτες καλες.

Πιστευω οτι τις περισσοτερες φορες εμεις οι ανθρωποι κανουμε τις σχεσεις μας να φαινονται και να ειναι δυσκολες. Πολλοι εχουμε απαιτησεις απο τους συνανθρωπους μας χωρις ομως να ειμαστε διατεθειμενοι να δωσουμε κατι απο τον εαυτο μας. Και πολλοι κρυβομαστε πισω απο μασκες και δεν αφηνουμε τον εαυτο μας ελευθερο να απολαυσει τις μικρες χαρες. Σιγουρα υπαρχουν δυσκολιες, αλλά πολλες φορες βαζουμε και οι ιδιοι εμποδια. Και στο τελος μενουμε μονοι μας να κλαιμε τη μοιρα μας. Παλιοτερα οι ανθρωποι ηταν πιο ανοικτοι και δεν εθεταν χαζες προφασεις οπως "δεν εχω χρονο", "δεν προλαβαινω", "δεν εχω λεφτα για να ανταπεξελθω στις κοινωνικες μου υποχρεωσεις", "εχω πολλες δουλειες" και διαφορα τετοια ανοητα δηθεν "επιχειρηματα". Παλια ποσοι ειχαν αυτοκινητο; Και ομως βρισκονταν και επικοινωνουσαν και πιο συχνα και κυριως ανοιγαν την καρδια τους στους γυρω τους. Σημερα παραβλεπω "κλειδωμενες" καρδιες και αυτο δεν μου αρεσει καθολου.

Και κατι τελευταιο πολυ πολυ βασικο για μενα. Τον πραγματικο φιλο τον βλεπω εγω σε στιγμες χαρας και οχι λυπης. Μπορει να ακουγεται λιγο παραξενο, αλλά πιστευω οτι ειναι πιο ευκολο να βρεθουν ανθρωποι κοντα σου σε μια λυπη παρα σε μια χαρα. Και για μενα αυτοι που χαιρονται με τη χαρα μου, ειναι πολυ σημαντικοι ανθρωποι. Το ιδιο κανω και εγω βεβαια ως χαρακτηρας, χαιρομαι ειλικρινα με τη χαρα ανθρωπων που βρισκονται κοντα μου. Ποτε δεν εχουν περασει απο το μυαλο μου αισθηματα ζηλειας ή φθονου ή κακιας για ανθρωπους που αγαπαω σε περιπτωσεις που εκεινοι χαιρονται ειτε μετα απο καποια επαγγελματικη τους επιτυχια ειτε μετα απο προσωπικες στιγμες χαρας. Γιατι μη μου πειτε οτι δεν εχετε συναντησει ανθρωπους που απο φιλοι γινονται φιδια ή τετοιες παρομοιες καταστασεις; Γιατι εγω δυστυχως βλεπω πολλους που δεν χαιρονται με τη χαρα του διπλανου τους.

Να τελειωσω καπου εδω με το θεματακι αυτο, το παρα πολυ ενδιαφερον για τη ζωη μας. Να ευχαριστησω για αλλη μια φορα τον ωκεανο για την προσκληση.
Και να καλεσω και γω με τη σειρα μου τους/τις διαδικτυακους φιλους/φιλες
Στελιο, scorpio, τριανταφυλλακι, Τασσουλα, Νατασσα, Μανο (αν τυχει και μπει εδω), Φαιη, Βασια, Γλαρενια, Μαρια, tractatus, ΠανΠαπ, Τζονακο, NDN, Μαριαννα, την ψυχη, την Κικη, το Swell, την Ελλη, την Κατερινα, τον Τρυφωνα, τον "ψαρα", την Αννα, την ενεσουλα, τη συντοπιτισσα, το ψιθυρακι, τη Νιοβη, τη Μεροπη και οποιον αλλο/η θα ηθελε να συμμετασχει ή τυχον εχω ξεχασει.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

ΟΝΕΙΡΑ

Πριν απο λιγες μερες ελαβα προσκληση απο την αγαπητη Θαλασσινη για να λαβω μερος σε ενα blog-ο-παιχνιδο σε σχεση με τα ονειρα.
Ως ανθρωπος γενικα ειμαι πολυ της σταθεροτητας και της επαφης με τη γη. Οχι πως δεν εχω τις στιγμες που ειμαι λιγακι ή περισσοτερο ρομαντικος, μα ειναι σαφως λιγοτερες. Παντα θυμαμαι τον εαυτο μου να ειμαι πολυ σοβαρος, αλλά ποτε σοβαροφανης. Τα τελευταια λιγα χρονια εχω γινει πιο ανοικτος ως ανθρωπος, σε σχεση με το παρελθον. Χρησιμοποιω περισσοτερο τη λογικη και μετα τα υπολοιπα. (Εξαιρουνται τα προσωπικα θεματα, οπου σαφη ρολο παιζει και η καρδια. Αλλά ακομα και εκει αν δεν υπαρχει εγκεφαλικη επαφη δεν μπορει να υπαρξει τιποτα παραπανω.)
Τα ονειρα μου ειναι αρκετα εως πολυ χειροπιαστα και μαλλον αρκετα υλοποιησιμα. Ισως επειδη καποια πραγματα, και εξαιτιας προσωπικων λανθασμενων χειρισμων, δεν πηγαν οπως τα σκεφτομουν στα εφηβικα χρονια να το κανω και σαν αμυνα, δεν το ξερω. Προσπαθω πλεον να χαιρομαι το παρον και τις μικρες χαρες της ζωης πλαι σε αγαπημενους ανθρωπους και να μην βαζω μεγαλοπνοους ουτε και μακροπροθεσμους στοχους. Θελω να βαδιζω στη ζωη μου βημα βημα και δεν μου αρεσουν τα αλματα. Αυτο που θελω ειναι να ειμαστε καλα στην υγεια μας εμεις και οι κοντινοι μας ανθρωποι και τα υπολοιπα θα γινουν. Και αν δεν γινουν δεν θα σκασουμε κιολας.
Ενα πραγμα που θα μου αρεσε να συνεχισει και στο μελλον ειναι τα ταξιδια που για μενα ειναι πολυ απαραιτητα. Ειναι ενας τροπος να ξεφευγω απο τα ασχημα της πολης και να γνωριζω τοπους. Και βοηθαει παντα η θυμιση αγαπημενων τοπων στην ξεραϊλα και τη ρουτινα της καθημερινοτητας. Πολλες φορες θυμαμαι ωραιες γωνιες της πατριδας μας και γεμιζω χαρα και θετικα αισθηματα και σκεψεις.
Ενα αλλο που θα ηθελα να πω ειναι οτι παρα πολυ σπανια βλεπω ονειρα στον υπνο μου. Ή και αν βλεπω, δεν θυμαμαι παρα ελαχιστα.
Και κατι αλλο που για μενα ειναι παρα πολυ σημαντικο. Για μενα τα ονειρα δεν ηταν ποτε ατομικα. Δεν μπορουσα ποτε να φανταστω τον Αντωνη ευτυχισμενο με τους ανθρωπους γυρω του να μην ειναι και να μην περνουν καλα. Φανταζομουν τη χωρα στην οποια ετυχε να γεννηθω και να ζω να προχωραει και μαζι να προχωρουν και οι κατοικοι της. Ειδικα σε αυτο καποια στιγμη ειχα απογοητευθει εντελως, αλλα τωρα τελευταια εχω αρχισει να βλεπω ενα μικρο φως στο τουνελ. Οχι πως τα πραγματα πανε καλα, το εντελως αντιθετο. Αλλά βλεπω και ακουω και διαβαζω οτι ειναι αρκετος ο κοσμος που θελει να ξεφυγει απο τη στειρα και αγονη ατομικιστικη λογικη και ξαναγυρνα σε μορφες συλλογικοτητας. Γιατι για μενα μονο ετσι θα παμε μπροστα. Οταν καταφερουμε να υποταξουμε το εγω στο εμεις.

Αυτα τα ολιγα απο μενα για το "παιχνιδι" αυτο. Επειδη εχω αργησει λιγακι να ανταποκριθω, ηδη αρκετοι απο οσους θα ηθελα να προσκαλεσω εχουν απαντησει. Οποτε οποιος θελει, το συνεχιζει.

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Να μη νικήσει ο φόβος ... !

(το ελαβα με mail και το δημοσιευω εδω)



Η εγκληματικότητα χτύπησε κόκκινο εδώ και πάρα πολύ καιρό, όλοι όμως εσκεμμένα το κρύβουν....: Το κράτος και οι αρχές για να μην φανερώσουν την αδυναμία τους, εμείς για να το ξορκίσουμε, γιατί όταν δεν συζητάς κάτι δεν σου χτυπάει την πόρτα...(χα, τι παγίδα!)

Και η βία δεν είναι πια όπως τη ξέραμε.....

Είναι μεταλλαγμένη, πιο σκοτεινή, εκπροσωπεί ένα βαθύτερο μίσος, εκδικείται την αδιαφορία μας..

Πριν 2 εβδομάδες, μία Τετάρτη βράδυ λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στην περιοχή μεταξύ Πατησίων και Αχαρνών στο ύψος της οδού Ιθάκης, η Μαργαρίτα αποχαιρέτησε τους φίλους της, τους οποίους είχε επισκεφτεί από νωρίς και βγήκε στον δρόμο για να πάει μέχρι το αυτοκίνητο της που είχε παρκάρει πιο κάτω...

Πίσω της περπατούν σιωπηλά-σχεδόν αόρατοι- 2 τύποι με κουκούλες.

Ασυναίσθητα η Μαργαρίτα γυρνάει το κεφάλι, πριν προλάβει να καταλάβει οτιδήποτε τρωει μπουνιά στο πηγούνι, πέφτει κάτω.

Δεν προλαβαίνει να κάνει τίποτα, συνεχίζουν να την χτυπούν ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ...

Γεμίζει αίματα...Τους απλώνει σιωπηλά το χέρι με την τσάντα και τους την δίνει για να σταματήσουν, για να την αφήσουν.

Παίρνουν την τσάντα και....

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ!

Η Μαργαρίτα φωνάζει...

Η γειτονιά κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες και τον φόβο...

Κάποιος πίσω από ένα παράθυρο, (ευτυχώς) φωνάζει τουλάχιστον...

Οι 2 «άντρες» σταματούν να την χτυπάνε και το βάζουν επιτέλους στα πόδια.

Την αφήνουν ήσυχη..

Ένα πακέτο χαρτοπετσέτες προσγειώνεται δίπλα της... το πετάξανε από ένα μπαλκόνι! (που είναι οι «άνθρωποι» ρε παιδιά; )

Τα κόκαλα του προσώπου, το πηγούνι, τα δόντια, όλα σπασμένα..

Ο πόνος πρόκειται να συνεχιστεί για μήνες με διορθωτικές επεμβάσεις, με λάμες στο πηγούνι και στα κόκαλα του προσώπου, με ραμμένα τα κόκαλα του στόματος στα δόντια, με σύρματα, για να επανέλθει το στόμα στην προηγούμενη κατάσταση...

Η μόνη τροφή που θα δέχεται η Μαργαρίτα για πολύ καιρό θα είναι λίγο ζουμί από κρέας ή ψάρι με καλαμάκι...

Δεν μπορεί να μιλήσει, θα μπορεί μόνο να γράφει για να πει τι θέλει..

Κι ο πόνος της ψυχής της μιλάει περισσότερο μέσα απο τα μάτια της...

Κι ο φόβος που εγκαταστάθηκε μόνιμα πλέον, χτίζοντας αυθαίρετο στα καμένα της ψυχή της;

Ναι, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι χειρότερα, μόνιμη εξωτερική αναπηρία ή θάνατος... (η αναπηρία της ψυχής έχει επιτευχθεί!)

Η επίσημη απάντηση της αστυνομίας: «Θα κάνουμε ότι μπορούμε, δυστυχώς έτσι είναι πια τα πράγματα, να μην κυκλοφορείτε καθόλου τα βράδια μόνοι σας, ειδικά οι γυναίκες...»

Μα που ζούμε τελικά; στην ωραία μας Ελλαδίτσα; Στην Αθήνα, που ήταν η «ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι»; Μήπως γίναμε Αφγανιστάν; Καμπούλ και δεν το ξέρουμε; Μήπως οι γυναίκες να φορέσουν μπούρκα και να υπόκεινται σε απαγόρευση κυκλοφορίας;

Εδώ δεν κλέβουν πια μόνο τσάντες, κλέβουν και βιάζουν τις ελεύθερες ψυχές μας...

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

1. Ποιοι είναι αυτοί οι 2 τύποι, αυτά τα καθάρματα που χτυπάνε έτσι έναν άνθρωπο, μια κοπέλα; Που είναι σίγουρο ότι το έχουν ξανακάνει –και οι ίδιοι και άλλοι-και θα το κάνουν και αύριο πάλι, κι ας μη το αποκαλύπτει η αστυνομία;

2. Τι κοινωνία έχουμε φτιάξει που δημιουργεί ανθρωποειδή-βαμπίρ που τρέφονται με αίμα; που εκδικούνται και ηδονίζονται με τον πόνο του άλλου;

3. Που είναι όλοι αυτοί που άκουγαν και έβλεπαν τι γίνεται και κρυβόντουσαν; Είναι πιο ισχυρός ο φόβος από την αυθόρμητη ανθρώπινη αντανακλαστική αντίδραση να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο; Που είναι οι συνάνθρωποι;

4. Γιατί το επίσημο κράτος δεν παραδέχεται ότι κυκλοφορούν μεταλλαγμένα αποβράσματα που μπορούν να κάνουν το μεγαλύτερο κακό, και αυτό δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει τίποτε;

5. Τελικά, εμείς οι Έλληνες πολίτες σε ποιον να ακουμπήσουμε και να αναζητήσουμε βοήθεια, συμπαράσταση, πρόληψη, ζεστασιά, φροντίδα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ας οργανωθούμε μόνοι μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.

ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, αύριο το παιδάκι μας που θα το στείλουμε απέναντι στο ψιλικατζίδικο, η μαμά μας που θα γυρνάει απο κάποια μπιρίμπα, εμείς που ανυποψίαστοι θα γυρνάμε στο σπίτι, ίσως πάθουμε τα ίδια ή χειρότερα.

Μιλήστε αν ξέρετε κάτι γι αυτό ή για άλλη τέτοια περίπτωση!

Να μην νικήσει ο φόβος, να μην τον χρησιμοποιούν για να μας ελέγχουν!

Να μην αφήσουμε να μας ξεσκίζουν την αξιοπρέπεια, την ελευθερία , την υπερηφάνεια, τα κεκτημένα, την ζωή μας την ίδια!

Στείλτε ότι γνωρίζετε στο eleftheri@freemail.gr

Y.Γ. Φίλοι μου, είμαι εξοργισμένη: έχουν αφήσει επίτηδες την γειτονια μας να παρακμάσει, δεν την αστυνομεύουν, της ξεριζώνουν κάθε τι πράσινο και όμορφο, καθε τι που θυμίζει πολιτισμό και φυτεύουν βρωμια και φόβο... Ας οργανωθούμε απο μονοι μας.

Αν θελετε προωθείστε την ιστορία με αυτό που συνέβη στην φίλη μου, μήπως βοηθήσουμε σε κάτι...

Ας μην χάσουμε καθε ελπίδα! Είμαι στην διάθεσή σας,

ΕΝΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΟ ΤΕΣΤ

Προς ποιά κατεύθυνση πηγαίνει το λεωφορείο ?

Προς τα αριστερά η προς τα δεξιά ?



Δεν μπορείς να αποφασίσεις ?

Κοίταξε την φωτογραφία άλλη μία φορά, πιο καλά !

Ακόμα δεν μπορείς να αποφασίσεις?


Ακρι βώς την ίδια φωτογραφία την έδειξαν σε 5-χρονα παιδάκια (νήπια) και
τους έκαναν την ίδια ερώτηση.




90% από αυτά έδωσαν την εξής απάντηση :

"Το λεωφορείο πηγαίνει προς τα αριστερά!"



Στην ερώτηση " Γιατί νομίζεις, ότι το λεωφορείο πηγαίνει προς τα αριστερά?"


απάντησαν:

"Γιατί δεν φαίνεται η πόρτα για να μπεις στο λεωφορείο!"

Πως αισθάνεσαι τώρα ???

Ξέρω, κι εγώ το ίδιο !!!!!




Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

αυτο το ειδατε;;;

Αυτο ειναι το blog του μητροπολιτη Καλαβρυτων και Αιγιαλειας!!!


http://mkka.blogspot.com/


ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ.


ημαρτον ρε δεσποτα, τι αλλο θα δουμε;;;

ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΟΗΘΑ!!!

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

κι αλλο "ανεκδοτακι"

(αντιγραφη απο την "ΑΞΙΑ")

-Γιατι η Αθηνη πρεπει να μπει στην Κ.Ο. της Ν.Δ.;
-Γιατι η κυβερνηση Καραμανλή ειναι για πολλα χαστουκια!


καλοοοοοοοοοοοοοο

ανεκδοτακι (γιατι πολυ συγχιστηκα με τα προηγουμενα)

Περί ηλικίας....

Πολλοί/πολλές από εμάς κοιτάμε συνομήλικούς μας και σκεφτόμαστε : "Μα δεν μπορεί να 'ναι τόσο μεγάλος!"
Αν σας έτυχε ποτέ, τότε θα εκτιμήσετε δεόντως το παρακάτω συμβάν
:
Λέγομαι Λένα Παπαμιχαήλ και περίμενα στον προθάλαμο του οδοντίατρου που πρόσφατα μου είχανε συστήσει.

Πρόσεξα το πτυχίο του, στην γωνιά του τοίχου, στο οποίο αναγράφονταν το πλήρες όνομά του, κλπ.
Ξαφνικά θυμήθηκα το ψηλό, καστανό, καλοφτιαγμένο παλικάρι με το ίδιο ονοματεπώνυμο, που είχα συμμαθητή στο γυμνάσιο - κάπου 40 χρόνια πίσω (και που για ένα φεγγάρι μάσαγα τα σίδερα για χάρη του )

Μπορεί να έχει σχέση μ' αυτόν εδώ τον τύπο ; "Μπα, αποκλείεται " , σκέφτηκα, άμα τον είδα. Τούτος εδώ ο μισοφαλακρός, ο κοιλαράς, μέσα στην ρυτίδα, παραήτανε γέρος για να ήτανε ο πρώην συμμαθητής μου…

Αφού μου εξέτασε τα δόντια, τον ρώτησα εάν είχε φοιτήσει, παρ' ελπίδα, στο γυμνάσιο των Ιωαννίνων.
- "Ά
κου τώρα ! Ασφαλώς , και ήμουνα και σημαιοφόρος κάθε χρόνο " , μου είπε με περισσό καμάρι.
- Πότε αποφοιτήσατε
; τον ρώτησα
- Το 1962 μου απάντησε - Γιατί με ρωτάτε
;
- Γιατί ήσασταν στη τάξη μου !!!!
Με κοίταξε προσεκτικά και όλο και πιο κοντά και κατόπιν, αυτός ο κακομούτσουνος σκατόγερος, ο φαλάκρας, κοιλαράς, σταφιδιασμένος καραμαλάκας, με ρώτησε
:

- Τι μάθημα διδάσκατε ;;;; ……..

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008

Για ποσο μαλακες μας περνατε;;;

Ετυχε σημερα να παρακολουθησω ειδησεις για ένα τεταρτο (επειδη δεν ημουν σπιτι, και εκει που πηγα ειχαν ανοικτη την τηλεοραση. Και το διευκρινιζω για να μην πει κανεις ότι εσυ στο προηγουμενο ποστ μας λες να την κλεισουμε αλλά δεν κανεις τιποτα)


Μερικες ερωτησεις – σχολια

  • ενώ ειχαν συγκεντρωση οι ακρο-δεξιοι φασιστες καποια στιγμη, οι ακρο-αριστεροι φασιστες γιατι επρεπε να κανουν αντι-συγκεντρωση; Και αυτό ενώ η δικια τους συγκεντρωση ηταν άλλη ωρα;
  • Η αστυνομια αφου το ηξερε, γιατι δεν τους αποκοβει ώστε να μην εχουν επαφη οι μεν με τους δε;
  • Και αφου βρεθηκαν εκει τα ακρο-αριστερα και τα ακρο-δεξια μπουμπουκια (κατά δηλωση τους, αυτοι ολοι αναθεμα αν ξερουν τι είναι αριστερα και δεξια) γιατι μπαινει η αστυνομια στη μεση και τα κανει χειροτερα τα πραγματα; Γιατι δεν τους αφηνει να βγαλουν τα ματια τους μονοι τους; Να δουμε στο κατω κατω και ποιοι εχουν τα κοτσια να μπουν σε τετοιες φασαριες και όχι να πετανε πετρουλες από 100 μετρα μακρια
  • Και αφου η αστυνομια εμπλεκεται, γιατι ειμαστε μια ευνομουμενη πολιτεια (τρομαρα μας) γιατι δεν περιοριζεται στο να συλλαβει οσους περισσοτερους μπορει και αρχιζει και δερνει αδιακριτως οποιον βρεθει στο διαβα της; (εχω δεχθει γκλοπιες σε γηπεδο και ξερω πως αντιδρουν οι αστυνομικοι σε παρομοιες περιπτωσεις). Και γιατι μετα συνεχιζει το θεαρεστο εργο της σπερνοντας με δακρυγονα ολο το κεντρο της Αθηνας, εμποδιζοντας ακομα και τους μονιμους κατοικους να αναπνευσουν;
  • Και όλα αυτά γινονται ενώ υπουργος Δημοσιας Ταξεως είναι ενας καθηγητης Πανεπιστημιου. Τουλαχιστον πριν ειχαμε τον γελοιο Πολυδωρα και του τα ριχναμε ειτε εφταιγε ειτε όχι. Τωρα με τον κ. Καθηγητη, τσιμουδια.
  • Και κατι τελευταιο, αλλά όχι εσχατο. Όλα αυτά είναι τυχαιως καμωμενα σημερα; Ενώ ο κοσμος καιγεται, ενώ υπαρχουν τοσα πραγματα που εχουν κανει ολο τον κοσμο να αηδιασει, άλλα που καινε σχεδον όλα τα κομματα (όπως η υποθεση της SIEMENS), ενώ η κυβερνηση υπαρχει και δεν υπαρχει. (Πρωτη φορα οσο θυμαμαι, βλεπω κυβερνηση μεσα σε 4 μηνες απο τη στιγμη που επανεκλεχθηκε να ειναι σε τετοια μαυρα χαλια. Για αλλη μια φορα θα πω οτι λυπαμαι για τον κοσμο που τους ψηφισε αυτους τους κοπριτες)
  • Ωραια το εχετε στησει το παραμυθακι σας κ.κ. της κυβερνησης. (ο λυκος κι αν εγερασε, λεει η παροιμια). Ελπιζω να μην μασησει άλλο ο κοσμος μαζι σας και να σας δωσει ένα καλο μαθημα, όταν ερθει εκεινη η βλογημενη ωρα.

Και ένα μηνυμα προς τους κυριους της αντιπολιτευσης. ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ, ο κοσμος ένα μπαμ περιμενει. Καντε κατι, παιξτε καμια φορα το ρολο σας. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΙΑ!!! Να βρασω και τα συνεδρια σας και τους ομιλους σας και της θειας σας το μπουγαδοκοφινο.

Α, παραλιγο να το ξεχασω. Υπαρχουν και στις αλλες χωρες συνδικαλιστες στην αστυνομια; Γιατι οσο και αν προσπαθω, δεν μπορω να καταλαβω την εννοια του συνδικαλισμου σε ενα τετοιο χωρο.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ-ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

update 6/2/08
Μεχρι τις 11/2 το ποστ αυτο θα παραμεινει πρωτο σε τουτη εδω τη γωνια, για να το δουν και οσοι τυχον δεν το ειδαν οταν πρωτο αναρτηθηκε. (απο κατω θα φαινονται τα νεοτερα ποστακια).
Θα ήθελα επισης να δειτε οσοι θελετε αυτο το αρθρο του καθηγητη κ. Τσουκα, το οποιο αλιευσα απο το blog της αγαπητης tractatus και ειναι πραγματι πολυ ευστοχο.



ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ


Κλείστε την τηλεόραση!

Για μια μέρα, έστω.
Δείξτε τους την δύναμη του κοινού.
Μην τους δώσετε άλλο το δικαίωμα της χειραγώγησής μας.
Ζητάμε ανεξάρτητη και αντικειμενική πληροφόρηση, έγκαιρη, έγκυρη και σοβαρή ενημέρωση, χωρίς ροζ και κίτρινες αποχρώσεις.


Λέμε όχι:

Στην παραπληροφόρηση της διαπλοκής.
Στα χειραγωγούμενα ΜΜΕ.
Στην συγκάλυψη των σοβαρών θεμάτων.
Στις εκπομπές – σκουπίδια χάριν τηλεθέασης.
Στα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων.

Απαιτούμε σεβασμό και ποιότητα.

Κλείνουμε την τηλεόραση στις 11 Φεβρουαρίου.

Όλοι μας!

Υ.Γ Αναδημοσιεύστε το στα blog σας. Στείλτε το με mail στους γνωστούς σας. Ας τους αποδείξουμε οτι δεν ανεχόμαστε άλλο τα "σκουπίδια" τους.



ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

* Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνηση σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.


* Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντας σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.


* Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.


* Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημα σας σε πινακίδα "STOP". Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδραση σας, με αποτέλεσμα να καρφωθούν» πάνω σας.


* Ποτέ μην κλείσετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.


* Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε όσο πιο αργά μπορείτε για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS, το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κάτοχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.


* Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.


* Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.


* Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκετε ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.


* Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός, ελαττώνει πάντα ταχύτητα για να περιεργαστεί οτιδήποτε του κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό μπορεί να είναι από βιτρίνα μέχρι και γκόμενα (εντός πόλεως) και από ατύχημα μέχρι και αλλαγή λάστιχου (εκτός πόλεως).


* Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Χάρις στον υπουργό συγκοινωνιών, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.


* Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι ακόμα και αν είστε πρώτος σ' αυτό.


* Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείται στον ίδιο δρόμο με εσάς μάλλον το κάνει επίτηδες.


* Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ότι χρειαστεί γι αυτό.


* Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.


* Οι Ελληνίδες γυναίκες οδηγοί, μπορούν να πλένουν, μαγειρεύουν, πλέκουν, να κάνουν sex, να μιλούν στο τηλέφωνο αλλά δεν μπορούν να οδηγήσουν.


* Το προστατευτικό κράνος φοριέται στον αγκώνα για ανεξακρίβωτους ακόμα λόγους. Σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε και εσείς τη μόδα.


* Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη...


* Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματος σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν υπομονετικά πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.


* Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουνε ταχύτητα.